Sobotni Express Ilustrowany...

     Nareszcie spokój. Cymes zasnął, ptaszki pięknie śpiewają..., aż ślinka leci. Szkoda, że mają takie wysokie loty, oj szkoda!  Jest taki jeden Pavarotti, no ten to wyśpiewuje! Siedzi na najwyższym iglaku u sąsiada i się  drze, Pańcia się zachwyca... no to ja chodzę za Pańcią i miauczę, żeby pokazać mój talent wokalny, ale na nic! Pańcia mnie ucisza, a ptaszki nagrywa; mówi, że ich śpiew działa kojąco na nerwy. To ja wtedy zaczynam prezentować swoje piruety, Pańcia w śmiech, no i kto bardziej koi nerwy? Kto?!

Muszę jednak powiedzieć, że takie zabieganie o uwagę Pańci jest bardzo męczące, bo trzeba wysilić nie tylko ciało, ale i mózg..

No nieee! A ten co?! Zgłupiał?!!! Tak nisko nad ogródkiem?!

Poleciał...

Ha! Ha! Ha! Cymes też! Na pewno jest już pod łóżkiem w sypialni! Bohater za trzy grosze!
A Guido nawet nie drgnął, obserwował jak owada i nic się nie bał. Zasłużył na buziaka! Nawet sto buziaków!

Jeszcze pójdę poskubać trawę... no właśnie, niektórzy się dziwią, że kot je trawę! Oczywiście, że je!
Trawa jest cennym źródłem witamin oraz pełni rolę skutecznego środka  wymiotnego,  pomagając kotu pozbyć się zalegających w żołądku kłaków sierści. Oczywiście należy pamiętać o stosowaniu nietoksycznych  nawozów. Nasza Pańcia, ze strachu, nie stosuje żadnego. No, czasami  jakiś nawóz   z dżdżownic...

Lekka szarówka już się robi, czas na kolację... ale Cymuś zaczął się dziwnie zachowywać...
Cymes! Przecież tam nikogo nie ma! Przestań nas straszyć!

Oczywiście, że nikogo nie było, to znaczy żadnej grubej zwierzyny, a Cymesik jak to Cymesik, musiał zatrzeć przykre wrażenie ucieczki  przed helikopterem.

Sobota, sobota i po sobocie... Trochę sprzątania, trochę prania, trochę gotowania, czytania, pisania...
Tylko smutku trochę za wiele...

Dobranoc kochani...