,,Nie opuszczaj mnie"

 
        Akcja powieści pt. ,,NIE  OPUSZCZAJ MNIE" Kazuo Ishiguro - brytyjskiego pisarza japońskiego pochodzenia - toczy się w Anglii, u schyłku XX wieku; ale tak naprawdę w czasie alternatywnym...
Główną bohaterką jest trzydziestojednoletnia Kathy, absolwentka Hailsham - elitarnej szkoły z internatem, o bardzo wysokim poziomie nauczania, gdzie nauczyciele kładą nacisk na kreatywność i prace artystyczne

        Kathy znajdując się na  ostatnim życiowym zakręcie, zaczyna wspominać swoje dotychczasowe życie - idylliczne dzieciństwo i wczesną młodość  spędzone w szkole w Hailsham.  Wspomina swoich najbliższych przyjaciół: -Ruth i Tommiego, opowiadając drobiazgowo o wszystkim co ich łączyło i dzieliło, o tajemnicach, radościach i smutkach, konfliktach, miłościach i kontaktach seksualnych... oraz nadziei...nadziei na odroczenie...
Wspomina... czy raczej rozlicza się z przeszłością?
 
       W miarę rozwoju akcji, stopniowo, w wyniku napomknień i aluzji, odsłania się ponura i przerażająca tajemnica, czym naprawdę była  ta szkoła z internatem...
Gdy zaczęłam czytać, już na pierwszej stronie  pojawiły się terminy: dawca i donacje, a ja poczułam niepokój, gdyż one niczego dobrego nie wróżą...  Zdarzyło mi się nawet kilka razy odłożyć książkę, bo nie byłam pewna, czy tak naprawdę mam ochotę na takie właśnie  klimaty, pełne smutku, chłodu i niedopowiedzeń wpisanych w pozornie normalne i wręcz szczęśliwe dzieciństwo oraz  młodość bohaterów powieści.  Jednak odłożenie jej ,,na później" nie było łatwe - zadziałała jak narkotyk.

       Ishiguro podarował nam książkę o narracji wyważonej i chłodnej, ale to pozór, bo pod kamienną powłoką toczy się gorąca lawa pytań o granice człowieczeństwa . Ta książka  jest kolejnym głosem do dyskusji na temat bioetyki, oraz prowokuje do zadawania bardzo wielu pytań. Dla mnie jedno wydaje się być najważniejsze:

 -CZY DĄŻENIE DO NIEŚMIERTELNOŚCI, MOŻEMY ZAAKCEPTOWAĆ ZA KAŻDĄ CENĘ?